Truskawki
Katalog chorób i szkodników » Truskawki
Ślimaki rozwijają się w wilgotnych warunkach, dlatego częściej można je spotkać w latach o dużych opadach deszczu.Chowają się w wilgotnych i stale zacienionych miejscach, które służą im również jako miejsca zimowania.Z tych kryjówek wędrują następnie wiosną w poszukiwaniu pożywienia.Najchętniej zjadają liście warzyw kapusty i sałaty, korzenie marchwi, bulwy ziemniaków, owoce truskawek, często zagrzebują się w opadłych owocach.W ogrodach najczęściej spotykane są ślimaki: ślimak wielki (na zdjęciu na liściu) i ślimak polny.
Najčastejším škodcom jahôd je kvetovka jahodová (Anthonomus rubi), ktorú starší záhradkári poznajú pod názvom kvetopas jahodový. Kvetovka jahodová nalietava do porastov jahôd ešte pred ich kvitnutím a ožiera listy. Po tomto úživnom žere sa chrobáky pária a samičky začínajú klásť vajíčka jednotlivo do kvetných pukov. Po naložení vajíčka nahryznú stopku kvetu, ktorý zvädne a neskôr odpadne. Z vajíčka sa medzitým vyliahne larva, ktorá sa živí odumierajúcimi zvyškami kvetov. Asi o 4 až 6 týždňov sa liahnu chrobáky, ktoré zaliezajú do rôznych úkrytov, kde prezimujú. Silnejší výskyt kvetovky jahodovej pozorujeme v porastoch jahôd vysadených v blízkosti lesov a parkov, kde chrobáky majú väčšie možnosti prezimovania. Preto aj chemický boj vykonávame iba v silnejšie ohrozených porastoch. Na postreky, ktoré sa vykonávajú pred kvitnutím jahôd sa môže použiť Decis EW 50.
Botrytis cinerea jest najgroźniejszą chorobą truskawek, gdyż pogarsza stan owoców w okresie zbiorów. Porażone owoce pokryte są grubym, szarym, pudrowym nalotem grzyba. Nasila się w latach deszczowych, na stanowiskach intensywnie nawadnianych, gęstych i zacienionych. Istotną rolę w występowaniu botrytis odgrywa również podatność odmianowa. Do najbardziej podatnych należy znana i popularna Senga Sengana.
Grzyb tworzy hialinową grzybnię, która stopniowo przybiera brązowawe zabarwienie. Grzybnia rozrasta się na powierzchni zakażonych organów. Patogen zimuje przez grzybnię na liściach rośliny żywicielskiej. Wiosną owocuje i dochodzi do infekcji młodych liści.
So škvrnitosťou listov jahôd hubového pôvodu sa stretávame zvyčajne až v letných mesiacoch, predovšetkým v daždivých rokoch a v intenzívne zavlažovaných porastoch. Fialovú škvrnitosť spôsobuje huba Diplocarpon earliana. Prejavuje sa vo forme 2-5 mm veľkých fialových škvŕn s neostrým okrajom. Škvrny často splývajú a v takom prípade napadnuté listy usychajú. Aj pre bielu škvrnitosť (Mycosphaerella fragariae) je charakteristická tvorba 3-4 mm veľkých červenofialových, ostro ohraničených škvŕn. Ich stred však neskôr odumrie a vybledne (odtiaľ slovenský názov). V prípade väčšieho počtu škvŕn napadnuté listy odumierajú. Obidve huby prezimujú na napadnutých listoch, ktoré sú zdrojom infekcie pre nasledujúce vegetačné obdobie. Väčšie škody vznikajú v prehustených a zaburinených porastoch a na náchylných odrodách.
Zaraza kaktusów (Phytophthora cactorum) została po raz pierwszy zidentyfikowana na kaktusie w 1870 r. Jest zdolna do infekowania niezwykle dużej liczby żywicieli i rozwija się w wilgotnym środowisku. Może rozprzestrzeniać się również na inne ważne gospodarczo uprawy, takie jak jabłka, gruszki, rododendrony, azalie, truskawki i poziomki.