Zeler

Ślimaki rozwijają się w wilgotnych warunkach, dlatego częściej spotykamy je w latach o dużych opadach deszczu.Chowają się w wilgotnych i stale zacienionych miejscach, które służą im również jako miejsca zimowania.Z tych kryjówek wędrują następnie wiosną w poszukiwaniu pożywienia.Najchętniej zjadają liście warzyw kapusty i sałaty, korzenie marchwi, bulwy ziemniaków, owoce truskawek, często zagrzebują się w opadłych owocach.W ogrodach najczęściej spotykane są ślimaki: ślimak wielki (na zdjęciu na liściu) i ślimak polny.

Padanie vzchádzajúcich rastlín býva častou príčinou neúspechu pri predpestovaní rôznych druhov zelenín, ale aj okrasných rastlín. Napriek tomu, že sa na ňom podieľa viacero mikroorganizmov, jedná sa o komplexné ochorenie. Jeho vznik totiž výrazne ovplyvňujú pestovateľské podmienky, ktoré dokážu vzchádzajúcim rastlinám pestovatelia zapezpečiť najmä v bytových podmienkach a ktoré vlastne podporujú alebo naopak oslabujú životaschopnosť a odolnosť vzchádzajúcich rastlín. Základným predpokladom úspešného dopestovania mladých zeleninových alebo kvetinových sadeníc je zabezpečenie čo najoptimálnejších podmienok, z ktorých najväčší význam majú svetlo, teplota a voda a ich vzájomná vyváženosť. Treba pritom vychádzať aj z nárokov jednotlivých druhov zelenín a kvetín. V každom prípade sa snažme výsevy umiestniť na najsvetlejšie miesta v byte a teplotu v miestnosti regulovať tak, aby sa pri slabej intenzite svetla rastliny nevyťahovali. Op

Plamistość liści selera (Septoria apii) jest najgroźniejszą chorobą grzybową selera. Poraża wszystkie zielone części rośliny i powoduje na nich niewielkie brązowe plamy. Najbardziej dotknięte są dolne liście, które stopniowo brązowieją i usychają. Na stanowiskach do rozmnażania grzyb atakuje również pędy kwiatowe, a później nasiona, które oprócz chorych resztek roślinnych mogą być ważnym źródłem infekcji w kolejnym sezonie wegetacyjnym. Plamistość liści selera rozprzestrzenia się głównie przy wilgotnej pogodzie, ale w ogrodach może jej sprzyjać również częste nawadnianie, a także uprawa selera w miejscach zacienionych lub w gęstej kępie.