Pomidory

Hniloba špičiek plodov rajčiakov sa prejavuje vo forme pravidelných, pomerne veľkých bledohnedých škvŕn na špičke plodov. Neskôr bývajú tieto škvrny porastené rôznymi hubami (najčastejšie hubou Alternaria tenuis, ktorá osídľuje odumierajúce rastlinné pletivá), preto hnilobu špičiek plodov mnohí pestovatelia považujú za ochorenie hubového pôvodu a hľadajú možnosti chemickej ochrany postihnutých rastlín. Hniloba špičiek plodov rajčiakov je však fyziologického pôvodu a býva zapríčinená neharmonickou výživou a nedostatkom vlahy v období intezívneho rastu plodov. Ochorenie sa vyskytuje predovšetkým na pôdach výdatne hnojených dusíkom a draslíkom. Tieto živiny totiž brzdia príjem vápnika, ktorého síce v pôde môže byť dostatok, avšak pre rastliny nie je prístupný. Hnilobu špičiek plodov rajčiakov v praxi často zamieňajú aj s alternáriovou škvrnitosťou, vyvolávanou hubou Alternaria solani, ktorá do plodov preniká zvyčajne cez stopky p

K poškodeniu záhradných plodín silným slnečným žiarením najčastejšie dochádza pri náhlej zmene počasia, kedy sa po niekoľkodňovom zamračenom alebo daždivom počasí náhle oteplí a výrazne sa zvýši intenzita slnečného žiarenia. Zo zelenín sa so slnečným úpalom najčastejšie stretávame na paprike a rajčiakoch predovšetkým po vysadení sadeníc na trvalé stanovište. Tieto sadenice boli predpestované v skleníkoch alebo za oknami bytov, kde neboli vystavené priamemu slnku. Ak navyše rástli v hustom spone, môžu byť okrem listov poškodené aj ich stonky, ktoré zo slnečnej strany zbelejú, skorkovatejú a ľahko sa lámu. Slnečným úpalom bývajú poškodené aj plody rajčiakov. Ohrozené sú najmä tie plody, ktoré sa pri odstraňovaní zálistkových výhonkov obnažili

Fritillary to drobne smukłe owady o wielkości około 1-3 mm.Mają 2 pary wąskich, bezbarwnych skrzydeł, które są obrzeżone dookoła długimi brwiami.Skrzydła wyglądają jakby miały poszarpane brzegi, stąd nazwa tego owada.W zależności od gatunku, dorosłe fritillary są koloru czarnego lub żółtobrązowego, ale mogą mieć czerwone, czarne lub białe oznaczenia.Po zaniepokojeniu często odskakują.Larwy są podobne do dorosłych, ale nie mają skrzydeł i są jaśniejsze.Jaja fritillarów są półprzezroczyste, mają nerkowaty kształt i wielkość około 0,3 mm.

Gąsienica ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) w cieplejszych rejonach Słowacji ma dwa pokolenia rocznie, a w chłodniejszych jedno. Zimuje w stadium chrząszcza w glebie, którą opuszcza zazwyczaj od połowy maja. Po krótkim okresie żerowania chrząszcze łączą się w pary, a następnie samice zaczynają składać jaja na spodniej stronie liści ziemniaków, ale także na chwastach w uprawach ziemniaków. Wylęgłe larwy najpierw wydłubują okienka w liściach, a później zjadają całe liście, pozostawiając jedynie grubsze żyłki. Oprócz ziemniaków gąsienica ziemniaczana uszkadza także pomidory i bakłażany.

Mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporariorum), znany bardziej pod potoczną nazwą mączlik, jest groźnym szkodnikiem szybko rosnących warzyw, ale także roślin szklarniowych i domowych. Szkodzi wysysając soki roślinne, a także wydala duże ilości lepkiej spadzi, która jest pożywką dla różnych gatunków mączlików. Jeśli zaatakowane rośliny zostaną dotknięte, dorosłe mączliki odlatują w dużych ilościach.

Mszyce są najgroźniejszymi szkodnikami pomidorów, głównie dlatego, że w krótkim czasie potrafią się kalamitańsko rozmnożyć, powodując żółknięcie i opadanie liści. Ponadto przenoszą również różne choroby wirusowe, które zmniejszają i dewaluują plony. Najczęściej występującymi mszycami na pomidorach są mszyca brzoskwiniowa (Myzus persicae) i mszyca kruszynowo-ziemniaczana (Aphis nasturtii). Ma to szczególne znaczenie przy wyborze produktów, gdyż niektóre z nich są skuteczne tylko wobec jednego z wymienionych gatunków.

Padanie vzchádzajúcich rastlín býva častou príčinou neúspechu pri predpestovaní rôznych druhov zelenín, ale aj okrasných rastlín. Napriek tomu, že sa na ňom podieľa viacero mikroorganizmov, jedná sa o komplexné ochorenie. Jeho vznik totiž výrazne ovplyvňujú pestovateľské podmienky, ktoré dokážu vzchádzajúcim rastlinám pestovatelia zapezpečiť najmä v bytových podmienkach a ktoré vlastne podporujú alebo naopak oslabujú životaschopnosť a odolnosť vzchádzajúcich rastlín. Základným predpokladom úspešného dopestovania mladých zeleninových alebo kvetinových sadeníc je zabezpečenie čo najoptimálnejších podmienok, z ktorých najväčší význam majú svetlo, teplota a voda a ich vzájomná vyváženosť. Treba pritom vychádzať aj z nárokov jednotlivých druhov zelenín a kvetín. V každom prípade sa snažme výsevy umiestniť na najsvetlejšie miesta v byte a teplotu v miestnosti regulovať tak, aby sa pri slabej intenzite svetla rastliny nevyťahovali. Op

Grzyb zmniejszający powierzchnię asymilacyjną liści.Choroba rozprzestrzenia się stopniowo, atakując najpierw dolne liście i stopniowo rozprzestrzeniając się w górę.Początkowo na górnej stronie liści pojawiają się żółte plamy, po przeciwnej stronie których tworzy się brązowy, aksamitny nalot.Ten nalot to skupisko organów owocowych grzyba, przez które się rozmnaża.W miarę postępu choroby plamy ciemnieją, aż do rdzawobrązowych do szarych.W końcowym stadium liście więdną.

Zaraza ziemniaka (Phytophthora infestans) na pomidorach jest najważniejszą gospodarczo chorobą pomidorów. Chorobę wywołuje grzyb Phytophthora infestans, który atakuje nie tylko nadziemne części roślin, ale także bulwy. Pod silną presją infekcyjną (częste i obfite opady deszczu) może w krótkim czasie całkowicie zniszczyć pnącze pomidora, a także silnie zainfekować owoce, które nie mogą być przechowywane, gdyż często wtórnie ulegają mokrej zgniliźnie. Występowanie Phytophthora infestans jest uzależnione od ilości opadów w sezonie wegetacyjnym.

Zaraza pomidora - Xanthomonas campestrist pv. vesicatoria - najczęściej poraża pomidora i paprykę. Odmiany polowe są bardziej podatne u pomidora, odmiany papryki u papryki. Objawy choroby występują na liściach, łodygach, ogonkach liściowych, ale przede wszystkim na owocach. Bakterie atakują młode tkanki roślinne. Na liściach pojawiają się małe, kropkowate, wodniste plamy, które są półprzezroczyste i otoczone żółtą obwódką.

Septoria lycopersici (Septoria leaf spot) poraża wyłącznie liście i ogonki liściowe pomidora i charakteryzuje się powstawaniem plam o wielkości 2-5 mm. Występuje głównie na odmianach krzaków uprawianych na zewnątrz i bardzo szybko rozprzestrzenia się przy wilgotnej pogodzie. Przedwczesne zniszczenie powierzchni liści powoduje znaczne obniżenie plonu pomidora.

Fitoftoroza pomidorów (zwana również zarazą ziemniaczaną pomidorów) stała się w ostatnich latach czynnikiem ograniczającym uprawę pomidorów. Chorobę wywołuje grzyb Phytophthora infestans, który jest znanym czynnikiem sprawczym zarazy ziemniaczanej (fitoftora ziemniaków). Bardzo nieprzyjemną cechą fitoftory jest fakt, że może ona zniszczyć uprawę ziemniaków lub pomidorów niemal z dnia na dzień. Do rozprzestrzeniania się potrzebuje szczególnie obfitych opadów deszczu, ale w ogrodach może jej sprzyjać również częste nawadnianie oraz uprawa pomidorów w gęstych kępach lub w miejscach zacienionych